Accueil Les monuments historiques De kerk van het jezuïetencollege
Dit imposante 17e-eeuwse monument illustreert een groot luik van de religieuze geschiedenis. De architectuur ervan is een combinatie van traditie en nieuwe stijl. Het soms verrassende decor verwijst naar de oudheid.

Onduidelijke context

De 16e eeuw wordt gekenmerkt door religieuze perikelen. In Vlaanderen wordt de beweging van de iconoclasten – beeldenstormers – vóór Saint-Omer een halt toegeroepen. Na de godsdiensthervormingen worden protestantse kerken opgericht. Om te overleven moet ook de katholieke kerk hervormen. De Sociëteit van Jezus (de jezuïetenorde), die door Ignatius van Loyola is gesticht, werkt hier actief aan mee. Gérard d’Haméricourt, bisschop van Saint-Omer, schakelt in 1566 de jezuïeten van Wallonië in om een college te stichten. In deze strijd was het van primordiaal belang om de jongeren een opleiding geven. De jezuïeten spelen ook toneel om met hun preken de bevolking aan te trekken.

Mengeling van stijlen

Om al deze activiteiten onder te brengen wordt de eerste kerk echter te klein. Daarom wordt tussen 1615 en 1640 een nieuw gebouw opgetrokken, op basis van de plannen van Jean Du Blocq (1583-1656). De architect van de orde realiseert een architecturale synthese. Enerzijds laat hij zich door de lokale, gotische architectuur inspireren. Het schip van de kerk bestaat dan ook uit drie niveaus en is omringd door steunberen, waartussen zich de zijkapellen bevinden. Het geheel is bedekt met kruisbooggewelven. Het koor bestaat uit vijf vakken en is omringd door twee torens. Anderzijds voegt de architect ook nieuwigheden toe. Zo is er geen dwarsbeuk, zodat het woord van God beter verspreid kan worden. De combinatie van steen en baksteen levert een elegant patroon op. De monumentale voorgevel combineert de vier bouwordes. Het portaal is geïnspireerd door de Italiaanse architect Serlio, auteur van verhandelingen over de architectuur in de oudheid. Dat Du Blocq deze geschriften heeft gelezen, lijdt geen twijfel.

Terugkeer naar de oudheid

Deze terugkeer naar de oudheid komt ook tot uiting in het stenen decor van het gebouw. Grote voluten tooien de steunberen en uiteinden van de gevel. Op elk niveau dragen pilasters kapittelen van telkens een andere stijl. Het portaal van blauwe hardsteen uit Namen is afgewerkt met geribde zuilen en voluutfrontons. In de zuilen rondom de poort beneden zijn leeuwenkoppen gesculpteerd. De fries daarboven bestaat uit drie verticale lijnen (trigliefen) en ossenkoppen, een motief dat in de oudheid zeer geliefd was! In het grote volume binnen tooit een gesculpteerd decor de muren van het schip. Let vooral op de Latijnse fries met afbeeldingen. Deze fries gold als leidraad voor de christelijke ethiek.

Logo Ville de saint Omer
Logo Caso
Logo Pas de Calais Département
Logo région Nord Pas de Calais
Logo Interreg
Logo Europe
Logo Région Saint-Omer